En we gaan nog niet naar huis...

Hoi Allemaal,

Een laatste berichtje vanuit het huis waar ik 10 maanden in heb gewoond. Over twee dagen is het Kerstmis en op tweede Kerstdag zal ik vertrekken naar het zuiden. Maar eerst, wat heb ik in de tussentijd allemaal beleefd? Ik heb even ver terug moeten graven in mijn geheugen! Het laatste wat ik heb verteld ging over mijn Australia trip, wat alweer in juli was! In de winter heb ik hier niet veel gedaan in de weekenden, wat rondgehangen met vrienden, nieuwe plekken in Auckland ontdekt en af en toe op een mooie dag (wanneer het niet regende) de stad uit en de omgeving verkennen. De winter hier in Nieuw Zeeland is niet koud, maar wel erg nat! En dat gaat lekker in de lente door...

In de -voor jullie- herfstvakantie ben ik met twee andere au pairs naar het noorden van Nieuw Zeeland gereisd voor een weekendje. We zijn naar Paihia gegaan waar we een boottocht hebben gemaakt door the Bay of Islands, een prachtige baai met veel eilanden en azuurblauw water. We wilden graag met dolfijnen zwemmen, maar helaas geen dolfijn gezien... Was misschien maar goed ook, want het weer was niet al te best en het water zag er koud uit. Gelukkig kregen we een nieuw ticket, om het nog eens een keer te proberen op een andere dag. We zijn daarna doorgereden naar een heel gezellige hostel. Het was eigenlijk een extra huis op een boerderij die de bewoners verhuurden als hostel. Het was gezellig ingericht en erg leuk, enorm genoten! De volgende dag zijn we helemaal naar het uiterste topje gereden, waarbij we onderweg nog een backpacker hebben opgepikt. Cape Reinga is het noordelijkste puntje van Nieuw Zeeland, en wordt afgebakend met een vuurtoren. Gelukkig hadden we prachtig weer (we twijfelde of we wilden gaan, omdat het enorm veel stormde op de weg er naartoe), en konden we extra genieten van het uitzicht. Op de terugweg weer gestopt bij een ander hostel, wat een prachtig mooi gasthuis was recht aan de zee. Heerlijk genoten van het weer en het uitzicht. De volgende dag zijn we alweer richting Auckland gereden, maar hebben nog een snelle stop gemaakt bij de grootste en oudste Kauri tree van Nieuw Zeeland. Kauri is een boomsoort die alleen in Nieuw Zeeland voorkomt, en nu ook nog alleen op het noordereiland. Op de terugweg naar huis onze auto iets te laat weer ingeleverd bij het verhuurbedrijf, maar daar hebben we gelukkig niets over gehoord! Was een erg leuk weekendje!

Twee weken later ben ik naar the All Blacks geweest, het Nieuw Zeelandse rugby team! Ze moesten tegen de Australische Wallabies, hun beruchte aartsvijanden, die natuurlijk niet tegen de All Blacks op konden. We hadden goede plaatsen, het viel me mee dat we geen paal voor onze hoofden hadden. We konden alles volgen en een echte Kiwi familie voor ons zorgde voor een hilarische wedstrijd, vol met heerlijke kreten naar de teams (die niet altijd voor kinderen bestemd waren, ook al waren de kinderen die het riepen zelf nog geen 10). Aan het eind heb ik zelfs nog een handtekening weten te bemachtigen van een All Blacks player!

Ook kregen we nog een kans om naar de Bay of Islands te gaan! Een au pair had het strandhuis van haar familie voor haarzelf en mocht vrienden uitnodigen. Dus hebben wij een zaterdagje heerlijk op het strand gelezen en genoten van een super relaxed dagje (de zon scheen heerlijk, ben lekker verbrand!) en op de zondag heb ik ook nog eens gebruik kunnen maken van mijn 'zwemmen met dolfijnen' kaartje. En we hadden enorm geluk, niet alleen hebben we kunnen zwemmen met wilde dolfijnen (Wat echt super gaaf was!), we hebben ook nog eens orka's gezien, wat blijkbaar niet vaak voorkwam! Al met al een heerlijk weekendje.

In de tussentijd heb ik ook nog Koning Willem Alexander en Koningin Maxima op 3 meter afstand mogen bekijken, wat ook wel grappig was... En heb ik nog een echte Thanksgiving gevierd, wat dan wel niet helemaal Nieuw Zeelands is. Maar onze gastvrouw was Amerikaans dus een Thanksgiving was gepast, met kalkoen en al!

Ik heb ook nog de Pinnacle trek gedaan in the Coromandel. Een hike van 3 uur naar de top van de berg, overnacht in een cabin, en vervolgens nog een hike van een uur naar het uiterste puntje. verschrikkelijk veel trappen, bewolkt en veel regen, maar het was het waard. Voordat we weer naar beneden wilden gaan vanuit de top, brak de zon door en konden we nog even genieten van het prachtige uitzicht, in plaats van dikke mist.

Zo zijn de weekenden erg snel gegaan en was het alweer mijn laatste week. Mijn laatste werkdagje heb ik afgesloten met een heerlijk diner in de Skytower van Auckland. Mijn hostfamily had me meegenomen voor een afscheidsdiner. We hebben heerlijk luxe gegeten en ik heb enorm veel plezier gehad! Op dit moment is het bijna Kerstmis en heb ik eigenlijk al mijn spullen al gepakt. Het voelt totaal niet als Kerstmis, het enige wat me doet denken aan kerst is alle stress die ik heb gehad met het zoeken naar cadeaus voor de familie. Verder is het hier heerlijk weer en is het sfeertje totaal anders.

Mijn hostfamilie vertrekt op Eerste Kerstdag naar Australie voor een vakantie, en ikzelf vertrek Tweede Kerstdag naar het zuiden. Ik ga om precies te zijn de Tongariro crossing lopen, een bekende hike die enorm populair is hier in Nieuw Zeeland. De berg die ik hopelijk heel mooi op de foto ga zetten (als het weer goed is) is de bekende Mount Doom uit Lord of the Rings. Een hike van 19 kilometer waar je een dag over doet. Ben benieuwd! Na die hike vertrek ik naar het Oud en Nieuw festival in Gisborne voor drie dagen. En op 2 januari land ik in Christchurch waar ik in twee weken een rondrit ga maken met een auto en vrienden. Als we dat allemaal hebben overleefd, ga ik naar Akaroa, een plaatsje vlakbij Christchurch. Daar ga ik wwoofen, oftewel, werken en wonen op een boerderij (dat is in ieder geval het idee). Ik kom terecht bij een ouder stelletje met schapen en een hobby wijngaard (en een hond!) en zal een paar uur per dag werken voor kost en inwoning. Ik ben heel erg benieuwd! Ik maak mijn jaar in Nieuw Zeeland rond, en ben dan van plan om Azie er ook nog bij te pakken. Want ach, ik ben er nu toch en het is op de terugweg naar huis.

Hopelijk heb ik de tijd om een blog te schrijven over het zuidereiland, maar op Facebook zullen er wel foto's verschijnen...

Groetjes!

A day in the life...

Hoi Allemaal,

Een kleine update, vanwege de vele verzoekjes voor een nieuw verhaal (mama!) die ik heb gekregen sinds mijn vorige blog over Australië. Ik heb het nog steeds enorm naar mijn zin hier en hoef nog helemaal niet naar huis (nog “maar” drie maanden werken!). De afgelopen weekenden heb ik niet heel veel gedaan, naast het rondrijden in Auckland en omgeving en het ontdekken van nieuwe leuke plekjes/cafés. Mijn werk is nog steeds hetzelfde, maar ik heb nooit echt verteld over wat ik doordeweeks doe (alleen dan in het begin van mijn tijd hier toen alles nog nieuw was). Dus daarom een blog over mijn alledaagse werkzaamheden hier in Auckland.

Ik werk nog steeds op maandag, dinsdag en woensdag voor de familie Findlow en af en toe een extra dag of weekend wanneer ze me nodig hebben. Ik begin de dag om 7 uur wanneer mijn hostparents vertrekken naar hun werk. De jongens (11 en 13 jaar oud) zijn nagenoeg zelfstandig en zorgen voor zichzelf in de ochtend. Het enige wat ik hoef te doen is ervoor zorgen dat ze op tijd naar school gaan en ervoor zorgen dat ze niet ruziën over kleine dingen zoals alleen broers dat kunnen doen. De jongens vertrekken meestal rond half 8 naar hun school (ze gaan beiden naar een andere school) Ondertussen ruim ik de vaatwasser uit en zorg ervoor dat de keuken netjes blijft. De meiden (7 jaar oud) zijn meestal ook rond 7 uur wakker. Ze zorgen zelf voor hun ontbijt (meestal toast of cornflakes) terwijl ik hun lunch klaarmaak. Ze kleden zichzelf om in hun schooluniform en houden meestal een wedstrijdje over wie er het eerste klaar is (je hoort mij niet klagen!). Daarna spelen ze of lezen ze terwijl ik de keuken opruim en de was doe. Om half 9 lopen we in tien minuten naar school en loop ik door naar de sportschool. Jaja, ik zit sinds een paar weken bij de gym! Met zoveel vrije tijd is het fijn om iets tussendoor te doen. Weer terug van de gym doe ik de was, veeg ik de keuken door en ruim ik wat op, vervolgens heb ik nog wat tijd voor mezelf tot kwart voor 3, want dan haal ik de meiden weer op!
Na school hebben we afternoon tea, oftewel wat drinken en een koekje of wat fruit. Daarna is het tijd voor schoolreading. De meiden krijgen elke dag een schoolboekje mee naar huis om thuis te lezen. Eerlijk gezegd hebben ze dat niet echt nodig omdat ze zelf al zoveel lezen, maar ach. De jongens komen ook een voor een thuis en hebben huiswerk te doen en de meiden spelen met elkaar of lezen een boekje terwijl ik het avondeten voorbereid. Op dinsdag hebben drie van de vier kinderen pianoles terwijl de vierde hockey heeft, dus dat is een erg rustig middagje voor mij!
Sinds een paar maanden maken we gebruik van MyFoodBag, hetzelfde als HelloFresh of elk andere box met vers voedsel en recepten. Dat maakt het erg makkelijk voor mij, ik hoef me niet meer zorgen te maken over wat ze lusten en niet lusten (niet mijn fout, niks aan te doen!) en de meeste recepten zijn erg lekker! De meiden dekken de tafel en ruimen de tafel weer af. De jongens helpen om en om mee met het opruimen/afwas. Dan is het om en nabij 7 uur, en zit mijn werkdag erop. De avond spendeer ik meestal in mijn kamer of in de playroom, Netflix... Soms zit ik in de thuisbios met mijn hostparents of ik ga naar de gym.

De afgelopen paar weken en de komende drie weken werk ik op donderdag voor de familie Smith. Dit is de oude hostfamily van een andere au pair die al is vertrokken. Hun nieuwe au pair komt halverwege oktober, en ze hadden wat extra hulp nodig. Ik doe meestal de middagen van half 3 tot 6 uur. In de schoolvakantie (over twee weken) werk ik drie dagen fulltime voor ze, als mijn eigen hostfamily op vakantie gaat. Daarna ga ik zelf met twee andere au pairs vier dagen het noorden van het land verkennen!

Tot zover mijn update. Wat ik ga doen nadat mijn werk klaar is hier, weet ik nog niet precies. Ik heb het wel in grote lijnen uitgevogeld. Het enige wat in ieder geval vast staat is dat mijn hostfamilie heeft gevraagd of ik kerstavond met ze wil doorbrengen, dus dat is erg lief. Ze vertrekken zelf naar Australië op eerste kerstdag en ze hebben gezegd dat ik het huis zolang als thuishaven mag gebruiken, ook al zijn ze weg. Van 28 december tot 1 januari ga ik naar hét nieuwjaarsfestival van Nieuw Zeeland met een vriendin. Blijkbaar erg populair hier dus ik ben benieuwd) In januari is het plan om het Zuidereiland te gaan verkennen voor een paar weken. Ik heb tot zover nog geen travelbuddy, dus dat wordt spannend, maar geen ramp, komt uiteindelijk goed!

Oja, ik heb sinds een week een nieuwe telefoon, mijn oude is helaas stuk gegaan. Maar daardoor heb ik mijn Nederlandse nummer moeten veranderen op WhatsApp naar mijn Nieuw Zeelandse nummer, +64 22 385 1004. Dus mocht ik je negeren op WhatsApp, sorry, niet mijn bedoeling!

Liefs Yrla

Visiting the land down under!

Hello hello,

Ondertussen weer een paar weken verder, en bij deze ook weer genoeg te vertellen. Pas op, lang verhaal dus... ;) Ik heb na het bezoek bij the Coromandel al vrij snel plannen gemaakt voor een vakantie richting Australia. Ik was de tweede week van de schoolvakantie namelijk vrij, en Rixte, een andere Nederlandse au pair, ook! Dus we hebben samen wat gebrainstormd (wat vrij snel ging) en besloten om 10 dagen richting Australie te vertrekken. Want ja, het is maar drie uurtjes vliegen vanaf hier... In de weekenden voor onze geplande vakantie hebben we vooral veel dagtripjes gedaan. We zijn op zoek gegaan naar watervalletjes en stranden vlakbij Auckland, en ik heb vooral veel plezier gehad met andere au pairs en genoten van het (meestal) zonnige winterse weer.

Op vrijdag 15 juli zaten we om half 7 ’s ochtends al in het vliegtuig richting Melbourne, waar we 6 dagen zouden verblijven. We hebben niet echt een leuke start gehad van de vakantie, vanwege het vroege opstaan (4 uur met de taxi naar het vliegveld), vanwege de turbulentie in het vliegtuig (1 uur lang), dankzij het lange wachten op het vliegveld in Melbourne (2 uur lang) en het feit dat we niets hadden gegeten sinds half 4 ’s ochtends. Gelukkig konden we onze verblijfplek via Airbnb al in, onze host had de sleutel voor ons klaargelegd. Snel alle spullen gedropt (welgeteld 7 kilo aan handbagage!) en meteen de stad in gegaan! Hier hebben we meteen al ons geld weg gegooid aan 3 tours die we wilden doen en zijn we weer vroeg terug naar huis gegaan, waar we onze host hebben ontmoet en zijn gaan slapen.
De volgende dag moesten we namelijk om kwart voor 7 alweer klaar staan op een ophaalplek want we hadden een tour gepland. The Great Ocean Road staat bekend als een hele mooie route langs de zee. De 12 apostles zijn 8 (het waren er ooit 12) grote rotsen vlak voor het strand. Een erg toeristische maar wel prachtige omgeving. Wij dachten eigenlijk dat dat het voornamelijk was, maar ondertussen hebben we ook andere dingen gedaan, veel mooie plekken bezocht, wilde koala’s in bomen gespot, gekleurde vogels eten gegeven en veel gelachen.

De volgende dag hadden we niks gepland en hebben we uiteindelijk genoten van een heerlijk zonnetje. We hebben lekker relaxed op een terrasje gezeten en Melbourne verkend. Wat een super stad! Leuke gezellige straatjes en cafes, cultuur gesnoven en we zijn ook nog in het Skydeck geweest, het hoogste gebouw van Melbourne (althans, waar je kan genieten van het uitzicht). Wij hadden namelijk gratis kaartjes gekregen voor Skydeck en Sea Life omdat we twee tours bij dezelfde touroperator hadden geboekt.

Op maandag weer een tour gedaan, dit keer naar de Grampians, een nationaal park met prachtige rotsformaties en bergen. Weer stonden we om 7 uur netjes te wachten en werden we opgehaald. Dit keer wisten we al helemaal niet wat we gingen doen, dus we hebben ons laten verrassen. Het was een leuk dagje, de tourguide kon ons en onze humor wel waarderen (hoop ik), we hebben vele mooie plekjes gezien en we hebben kangaroos zowel gespot als geaaid!
Op dinsdag zijn we naar Sea Life gegaan om wat vissen te bekijken, daarna hebben we lekker rondgewandeld en ook nog een Art Gallery bezocht om wat kunst te snuiven. Daarna zijn we in een pub gaan zitten en hebben een leuke en gezellige avond gehad met een paar wijntjes!

Op woensdag zaten we met ons goed gedrag weer om 7 uur buiten te wachten op onze tourbus want we hadden een tour geboekt richting Phillip Island, ook wel bekend als Penguin Island. Na een half uur gewacht te hebben, werden we toch een beetje sceptisch en kwamen we erachter (na een blik te hebben geworpen op de planning) dat we pas om 10 uur opgehaald zouden worden. Goed geregeld! Na goed ontbeten te hebben in een leuk Engels theehuisje uiteindelijk toch in die tourbus terechtgekomen. Onze eerste stop was Moonlit Sanctuary Wildlife Conservation Park, een soort van prive dierentuin die open is gesteld voor publiek. Hier hebben we eindelijk een koala mogen knuffelen en kangaroos mogen voeren! ’s Middags richting Phillip Island gereden en daar hebben we gewacht op de penguins. Deze little penguins, niet groter dan 33 centimeter, komen elke avond bij zonsondergang het strand op om naar hun nest te waggelen. Je zit op een tribune aan het strand en ziet deze kleine diertjes in groepjes het strand op lopen, om vervolgens (na enige aarzeling) hard het hoge gras in te ‘rennen’. Foto’s maken mag niet, omdat ze daar van schrikken (helaas zijn er altijd wel mensen die het wel doen). Het zijn erg leuke diertjes en het is vooral leuk om ze te volgen op de terugweg, want ze lopen langs het wandelpad met je mee.

Op donderdag zijn we weer het vliegtuig in gestapt naar Sydney! Daar aangekomen hebben we met alleen een adres in onze handen en geen Wifi, toch zo maar even onze nieuwe Airbnb locatie weten te vinden. Onze spullen weer gedropt in het appartementje (wat er overigens goed uitzag!) en naar het beroemde Bondi Beach gelopen, wat maar 15 minuten lopen was vanaf onze nieuwe slaapplek. Vrijdag bleek het 26 graden te worden, dus daar hebben we maar gebruik van gemaakt door maar weer terug te gaan naar Bondi Beach en daar te genieten van de zon en de hoge golven (zwemmen lukt dus echt niet). Bondi beach staat bekend als een surfersstrandje, en er waren ook genoeg surfers te vinden daar.

Op zaterdag wilden we de Blue Mountains verkennen, een nationaal park vlakbij Sydney. Dus met de trein, de bus (trein reed niet), en weer de trein op stap gegaan. In Katoomba aangekomen, vroren onze vingers er vanaf. We hadden overduidelijk geen research gedaan naar hoe koud het in de bergen was. En er geen rekening mee gehouden dat als het in Sydney 18 graden was, het in de bergen waarschijnlijk iets kouder zou zijn. Oftewel, het was maar 7 graden in Katoomba. Dus we stonden in ons dun vestje te wachten op de bus die ons naar de welbekende Three Sisters zou brengen (een rotsformatie). Daar aangekomen bleek het ook nog keihard te waaien, dus snel even wat foto’s gemaakt, een cafe ingedoken en wat koffie gehaald om ons wat op te warmen. Toen we weer wat gevoel in onze vingers kregen, maar weer op de bus gestapt en terug naar het treinstation gegaan. Al met al veel gelachen!

De volgende dag de binnenstad verkend en natuurlijk vooral gekeken naar het Operahouse en de bekende Sydney Harbour Bridge. In het park ernaast hebben we heel toevallig Sanne gezien. We hadden afgesproken elkaar te ontmoeten op een bepaald punt, maar we bleken elkaar al tegen te komen in een eettentje! Sanne is klaar met haar au pair werk en vertrekt weer naar huis, maar gaat eerst nog in Australie rondreizen. Toevallig waren we rond dezelfde tijd in Sydney en moesten we dus nog even meeten! Na even te hebben gekletst en afscheid te hebben genomen, zijn we weer onze eigen kant opgegaan en kwamen we uit bij een gezellige kroeg, waar we wat drankjes hebben genuttigd op onze laatste avond in Sydney. Werd heel gezellig...

Op maandag vlogen we pas in de avond, dus hebben we nog wat rondgesnuffeld in wat winkels en hebben we daarna weer de trein gepakt richting het vliegveld. En dat was het einde van onze vakantie in Australie... Zeker genoten, maar echt nog niet alles gezien! Dus reken maar dat ik hier nog wel terug kom...
Tot zover het verslag, de foto’s komen zo snel mogelijk! Oja, het au pairen gaat ook nog steeds goed. Over twee weken zit de helft van mijn tijd hier er alweer op en het gaat zo snel! De komende weken moet ik veel werken in de weekenden, dus het zal wat rustiger worden (komt goed uit, even geld sparen!).

Veel liefs,

Yrla

Wellington en the Coromandel

Hoi allemaal,

Weer een update vanuit Nieuw Zeeland.
19 tot en met 22 Mei ben ik naar de hoofdstad van Nieuw Zeeland geweest, Wellington met een andere au pair. Het was een uurtje vliegen, dus dat was prima te doen, de landing daarentegen was best pittig! Volgens mij viel het eigenlijk nog wel allemaal mee, maar voor mij was het een nieuwe onaangename ervaring. Ze noemen het dan ook niet voor niks Windy Wellington. Daar aangekomen zijn we opgehaald door familie van de hostfamily van Sanne. Ze waren erg vriendelijk, gastvrij en super lief! Ze hebben ons die middag meteen afgezet bij de kust, omdat het op dat moment mooi weer was en we dus een mooie wandeling konden maken (voor de rest van het weekend was namelijk slecht weer voorspeld). ’s Avonds had ze een lekker diner klaargemaakt, harstikke aardig! De volgende dag hebben we samen met nog een andere au pair als echte toeristen de Wellington cable car naar boven genomen en snel wat foto’s gemaakt, want het slechte weer zat eraan te komen en dat was ook het geval. Gelukkig hadden we al plannen gemaakt om naar het museum Te Papa te gaan. Daar hebben we een indrukwekkende exhibitie bekeken over Nieuw Zeeland in de eerste wereldoorlog. Er waren verschillende ruimtes waarin ze soldaten hadden nagemaakt, het leek bijna echt en was super gedetailleerd! De beelden waren gemaakt door dezelfde mensen die de Hobbit en Lord of the Rings attributen gemaakt hebben. De volgende dag haddeen we prachtig weer gehad en zijn we Mount Victoria op gegaan voor wat mooie foto’s om de mensen thuis jaloers te maken... Ik moet zeggen, het centrum van Wellington is veel gezelliger dan hier in Auckland. Kleine straatjes met winkeltjes, veel cafeetjes en eettentjes, heel leuk! Dus hebben we vooral veel in het centrum rondgelopen en veel bekeken. Op zondag zijn we weer terug naar huis gegaan... met de trein! Van Wellington naar Auckland, in 11 uur tijd, wat een zit! We hebben de trein gepakt omdat dit een mooie ervaring schijnt te zijn, je komt langs plekken waar je met de auto niet langs gaat. En we hebben zeker wat mooie dingen gezien! Alleen jammer dat we halverwege veel regen en bewolking kregen... en ook nog eens net op het moment dat we langs de mooie uitzichten reden. We hebben echter veel genoten en het was een zeer relaxed ritje...

Het weekend erop was een lang weekend, met op maandag the Queens Birthday. Ik ben daarom met een au pair naar the Coromandel geweest van vrijdag tot maandag. Allereerst had ik ’s ochtendsvroeg om 7 uur de bus naar Matamata, waar Sanne (weer een andere Sanne ;)) me zou ophalen met de auto, want zij woont meer richting het zuiden. Vervolgens zijn we naar Coromandel Town gereden, een klein dorpje in het noorden van the Coromandel. Vlakbij dat dorpje hadden we een slaapplek bij een neef van de hostfamily van Sanne, super fijn! Wij waren niet de enige bezoekers daar, volgens mij hadden ze een jagers weekend, want zijn familie was op bezoek en er hing een wild varken nog vers na te druppen, gezellig! We zijn de volgende dag met twee andere au pairs, die toevallig ook in de buurt waren, naar het noorden van the Coromandel gereden. Dit betekent kort gezegd: een klein kronkelend zandweggetje door de bergen heen langs de zee, en oppassen voor tegenliggers! Een beetje misselijk werd je er wel van... Maar daarna hebben we heerlijk op een klein strandje geluncht en genoten van het uitzicht en het feit dat er verder helemaal niks is... Veel foto’s gemaakt natuurlijk en andere stranden bezocht, wat is het daar mooi! De volgende dag zijn we naar de oostkust gereden voor nog wat meer stranden, en ook hebben we de welbekende Cathedral Cove bewandeld en bekeken. We wilden ook nog naar Hot water beach gaan, maar het was al laat en het zag er aardig afgelegen en donker uit.. Maar dat is gewoon een excuus om nog een keertje terug te gaan! ’s Avonds naar Whitianga gegaan om te eten en uiteindelijk besloten om nog een filmpje te kijken in een ouderwets mini bioscoopje. Op maandag hebben we de Driving Creek Railway gedaan. Een pottenbakker genaamd Barry begon in de jaren 70 met het maken van een treinspoor om zo zijn klei makkelijker te kunnen bereiken. Het treinspoor werd een uit de hand gelopen hobby en uiteindelijk heeft hij geheel voor zijn eigen plezier, een weg omhoog gebouwd. In de jaren 90 moest hij wat schulden afbetalen en besloot the railway open te gooien voor publiek. Mooi verhaal toch? Het zou zo mijn vader kunnen zijn ;). Het ritje was leuk, er zat een ouder Nederlands stel voor ons waar we gezellig mee hebben gekletst, en het verhaal achter dit treintje maakte het wel een stuk specialer! Onderweg weer naar het zuiden van the Coromandel hebben we nog twee lifters meegenomen, een Frans stelletje. Ook weer een interessante ervaring! Om 6 uur waren we weer in Matamata waar mijn bus weer (ietsje te laat) vertrok richting Auckland. Tot nu toe vind ik the Coromandel het mooiste stukje Nieuw Zeeland wat ik heb gezien! Dus ik kan niet wachten hoe het zuidereiland eruit gaat zien...

Afgelopen weekend was Sanne op bezoek bij mij in Auckland, en heb ik haar een beetje rondgeleid door de stad. Helaas was het weer (afgezien van zaterdag) niet zo heel denderend, maar ja, het is dan ook winter hier! Verder gaat het au pairen goed, de kinderen en mijn hostparents zijn erg leuk en gezellig. De komende weken heb ik nog niet zoveel gepland. Over een paar weken hebben de kinderen alweer wintervakantie. Ik houd jullie op de hoogte!

Liefs Yrla

Ingeburgerd...?

Ik ben ondertussen alweer bijna drie maanden verder en ik kan zeggen dat ik al redelijk ingeburgerd ben... Ik leer de stad steeds beter kennen, kan gezellig kletsen met de moeders voor school, heb het openbaar vervoer bijna helemaal uitgevogeld, bestel een “flat white” bij een coffeeshop en ik voel me hier al best thuis!

Ik heb mijn eerste twee weken lange schoolvakantie achter de rug en overleefd. De kinderen hebben hun herfstvakantie gehad en zijn sinds vorige week weer naar school. De herfstvakantie betekende voor mij meer werk, aangezien de kids thuis zijn. Gelukkig hadden ze de eerste week elke dag een drie uur durende tennis clinic, waardoor ze zich niet hebben verveeld. De tweede week was mijn hostmom wat vaker thuis dus had ik het niet zo druk. Ik ben met de kids naar de Auckland zoo geweest en ben met de twee oudste jongens naar een Climbing centre geweest en ben gaan bowlen. Het was zeker leuk om de kinderen een keer de hele dag mee te maken in plaats van ze telkens naar school te sturen. Je krijgt een totaal andere sfeer!

Ik heb bovendien ook twee oppasadresjes erbij gekregen, voor als ik thuis niks te doen heb. De buren hebben elke week een oppas nodig, en vorige week ben ik ook voor het eerst bij een ander adresje geweest, waar ik overdag op een 1 jarige heb gepast. Genoeg extra werk erbij dus!

Ondertussen heb ik ook nog wat sightseeing gedaan. Ik ben naar Bethells beach geweest, waar we heerlijk op het strand gelegen hebben en hebben geprobeerd de golven te trotseren (niet gelukt). Ik ben ook met twee andere meiden naar de Waitomo Caves geweest, iets waar ik al vanaf het begin naartoe wilde. De Waitomo Caves staan bekend om de vele gloeiwormen. Je kunt er doorheen wandelen, maar je kunt er ook doorheen ‘raften’, wat wij hebben gedaan. Dit betekent dat je een prachtig aangemeten (ahum) wetsuit krijgt, een klein zwembandje en een helm. Met het zwembandje ga je door de grotten en spring je van kleine watervalletjes af. Er was een moment waar we met z’n allen als een trein achter elkaar moesten zitten en we onze lampen uit moesten doen. Toen we naar boven keken leek het wel een sterrenhemel, enorm veel gloeiwormen! Dit was zeker mijn favoriete moment, just sit back and relax! ’s Avonds hebben we in een hostel in een tent geslapen met nog een andere backpacker erbij. De tent was overladen met pissebedden, maar ach, we hebben het overleefd. De volgende dag genoten van Raglan, een surfersstadje, en daarna weer via Hamilton richting huis gereden. Daarnaast hebben we hier ook Kingsday gevierd. Een paar dagen later, dat wel, echter net zo gezellig! Hollandse muziek, hapjes en overal oranje kleren, enorm geslaagd!

Ook ben ik nog naar Rangitoto Island geweest. Dit is een eiland op ongeveer 20 minuten varen van Auckland af. Het is de jongste vulkaan in Nieuw Zeeland en is 600 jaar geleden voor het laatst uitgebarsten. Nu is het een natuurreservaat en ongediertevrij. Er wonen geen mensen en als je de laatste boot mist, heb je pech. Ik heb daar een wandeling naar de top gemaakt en natuurlijk ook de nodige foto’s gemaakt.

Een paar weken terug heb ik ook voor het eerst het strandhuisje (of zeg maar gewoon, strandhuis) van mijn familie bezocht. Wauw! Een enorm huis, met genoeg plek voor twee gezinnen. Het strandhuisje staat in een soort van vakantieparkje/dorpje, waar enorm grote vakantiehuizen staan. Een beetje verlaten toen ik er was, aangezien het weer niet echt meewerkte aan het vakantiegevoel. Maar het strand was prachtig en op maar 5 minuten loopafstand, dus wat wil je nog meer?

Vorige week was ik jarig en ook al voelt het een beetje raar hier om je verjaardag plotseling in de herfst te vieren, toch is het een geslaagde verjaardag geweest. Ik had van tevoren al een flink overlevingspakket gekregen van mama met allerlei snoepgoed en winterkleding, en mooie vlaggetjes gemaakt door mijn lieftallige zus en mijn nichtjes en neefje, waarvoor mijn grote dank. En op 5 mei hebben mijn hostparents en kinderen mij al lekker verwend met een lekkere chocoladetaart en cadeautjes, omdat ze het weekend niet thuis zouden zijn. Ik heb twee cd’s gekregen, en ze hebben mijn gitaar betaald, super lief! ’s Middags ben ik wezen lunchen met andere au pairs, waarvan er eentje ook heel toevallig jarig was, en ’s avonds ben ik met een paar meiden gaan stappen! Ook heel erg bedankt voor iedereen die vanuit Nederland een verjaardagskaartje heeft gestuurd!

Ondertussen begint het hier langzaamaan kouder te worden, al is het nog steeds rondom de 20 graden. Volgens mijn hostfamilie hebben we een warme herfst, waar ik natuurlijk heel blij mee ben. Ondertussen vermaak ik me hier dus nog steeds prima en heb het erg naar mijn zin. Volgend weekend ga ik Wellington bezoeken, dus ben benieuwd!
Bedankt voor alle lieve berichtjes en tot later!

Liefs Yrla

Womad en op bezoek bij Sanne

Hallo Hallo,

Alweer twee weken verder, en ik wilde jullie even vertellen over de afgelopen weken. Ik ben in het weekend van 19 en 20 maart naar een festival genaamd WOMAD geweest samen met mijn hostfamily. Het was een erg leuk festival waar ik veel nieuwe indrukken heb kunnen opdoen. Womad is een festival waar artiesten van over de hele wereld komen om op te treden. Dit zijn artiesten uit Afrika, Azie, Zuid Amerika, etc. Je hoort dus veel verschillende klanken en muziekstijlen, die ik anders nooit zou luisteren. Zo heb ik bijvoorbeeld genoten van DakhaBrakha, een band uit Oekraine, en The Jerry Cans, een band uit Noord Canada die gebruik maakten van Throat singing. Een leuke ervaring dus, en vooral heel veel mensen kijken... Overal hippie’s!
Het kamperen was wat minder, maar dat kwam vooral door mijn bed (lees: twee yogamatjes op elkaar). Verder zijn we ’s ochtends telkens naar het zwembad gegaan in de ochtend, voornamelijk om even te douchen!

In het paasweekend ben ik op bezoek geweest bij Sanne, die wat verder in het zuiden op een boerderij woont. Ik heb Sanne leren kennen tijdens de orientatie in de eerste week dat ik hier was. We hadden in ieder geval al snel besloten om elkaar een keertje op te zoeken. Dus ik ben vrijdag afgereisd naar Rotorua, waar Sanne me heeft opgehaald. De busreis er naartoe zou ongeveer 3 uur moeten duren, maar heeft uiteindelijk 5 uur geduurd (blijkbaar gaat iedereen naar het zuiden toe tijdens het paasweekend). Ik zat helemaal bovenin en vooraan in de bus en had enorm veel uitzicht op de grote file voor me, feest! Uiteindelijk aangekomen en Sanne stond me gelukkig op te wachten. We zijn meteen naar een Maori Village toe gereden, waar we een hoop nieuwe indrukken hebben gekregen. We hebben kennis gemaakt met de levenswijze van de Maori’s en daarna genoten van een buffet van Hangi (traditioneel eten dat is bereidt onder de grond).
De volgende dag zijn we naar Taupo gereden, waar we de Huka Falls hebben bekeken en naar Craters of the moon zijn geweest. Craters of the moon is een surrealistisch landschap met een hoop geisers. Overal komt stoom uit de grond en het zit er cool uit! Je ziet overigens overal in het landschap wel een paar geisers, zo ook in de stad. Vandaar ook de stank van rotte eieren die je bijvoorbeeld in Rotorua ruikt. Veel mensen hadden me hier al over gewaarschuwd!

Zaterdagavond vroeg de hostdad van Sanne of ik mee wilde helpen met het melken van koeien op zondagochtend. Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen! Dus zondagochtend vroeg op en samen met de kinderen naar de stal gereden om een paar koeien te melken! Daarna zijn we met de hele familie naar Whakatane gereden, waar we een Kiwi viering hebben bijgewoond. Deze viering werd gehouden om wat meer aandacht te besteden aan de kiwi. Een echte kiwi werd gezegend door een Maori, en daarna kwam de vrouw met de kiwi het publiek in en mocht je foto’s maken. Deze kiwi was 5 weken oud en werd later op de dag vrijgelaten in de natuur.
Het gezin ging later op de dag lunchen bij familie, en Sanne en ik hebben het strand verkend, en ik ben natuurlijk lekker verbrand. Thuis aangekomen mocht ik ook nog een easterhunt doen! De ouders hadden voor mij en Sanne een kiwi van chocolade gekocht, super leuk!

Op maandag was het tijd om al mijn spullen te pakken. Ik had pas de bus van 5 uur smiddags, dus we zouden naar Rotorua rijden om nog wat te shoppen, rondwandelen, etc. Afscheid genomen van het gezin, en Shaun, de hostdad van Sanne, vertelde me dat er die ochtend een kalfje was geboren die ze zouden vernoemen naar mij! Enorm vereerd om te weten dat er een kalfje rondloopt in Nieuw Zeeland die Yrla heet! In Rotorua nog gewinkeld en bij het meer voornamelijk gekeken naar andere toeristen, en daarna heb ik weer 3 uur in de bus gezeten op weg naar huis. Thuis lag er overigens nog een Chocolate Easterbunny op me te wachten, erg lekker!
Dat waren mijn avonturen van de afgelopen twee weken. De komende weken blijft het weer hopelijk nog mooi zodat ik nog wat meer kan zien! Bedankt voor alle lieve berichtjes en ik laat snel wat meer van me horen!

Liefs Yrla

Alweer een maand hier.

Hallo Hallo,

Lang geleden alweer dat ik iets van me heb laten horen. Ik heb alweer drie werkweken erop zitten en het voelt alsof ik al (bijna) helemaal ingeburgerd ben! Ik zal wat meer vertellen over mijn eerste werkdagen..

De kinderen zijn erg lief en gezellig, daar heb ik tot zover nog geen problemen mee gehad! Natuurlijk hebben ze af en toe even hun dag niet, maar dat trekt snel bij. De regel is dat ze doordeweeks geen televisie, tablet of computer tijd krijgen, dus moeten ze zich op een andere manier vermaken. In het begin leek me dat een beetje lastig, want ja, wat moet je doen met die kinderen? Gelukkig weten ze zichzelf goed te vermaken en een zwembad in de tuin helpt natuurlijk ook... Bovendien hebben ze pianolessen, zwemlessen en tennislessen, dus genoeg te doen!

De eerste week ging me prima af. Het enige waar ik wat meer moeite mee had waren juist de vrije dagen. Vier dagen in de week vrij, wat moet ik doen met al die tijd in een land waar ik nog geen mens ken?! Luxe probleem zullen we maar zeggen. Dus vooral veel rondgewandeld, de vele parken bezocht en de stad verkend.
De week erop mocht ik voor het eerst in mijn eentje auto rijden, want ik doe op maandag altijd de grote boodschappen van de week. De oprit hier is een hel, enorm steil en rare bochtjes. “It just takes some practice, you’ll be fine after you’ve done it a few times.” Zoals mijn hostparents zeiden. Daarnaast is het rijden in de stad ook niet echt een pretje want het is erg druk. Maar goed, ondertussen heb ik het redelijk onder de knie gekregen en ken ik de vertrouwde route naar de supermarkt uit mijn hoofd!

Het koken gaat me ook nog niet helemaal af zoals ik het me had voorgesteld. De producten die ze hier gebruiken zijn natuurlijk weer anders dan wat ze in Nederland gebruiken (wist je dat ze hier geen half om half gehakt verkopen?!), plus ik kook nu voor 7 personen. En sowieso kookt het gezin weer net ietsje anders dan wat ik thuis gewend ben. Dus af en toe is het wat zoeken naar de juiste ingredienten en af en toe gaat het gewoon verkeerd. Al doende leert men, zullen we maar zeggen. Mijn hostparents waarderen in ieder geval mijn inspanningen, dus dat is fijn.

Ondertussen ga ik in de weekenden wat meer doen. Ben al een paar keer ’s avonds wezen stappen. Met andere au pairs of met Niels. Wat we niet hadden verwacht is dat je hier een heuse dresscode hebt als je bepaalde clubs wilt bezoeken. Vrouwen die sneakers dragen? Je komt er niet in! Niet wat we helemaal hadden verwacht van down to earth Nieuw Zeeland. 10 dollar voor een drankje is ook niet echt je van het. Ik zal in ieder geval nooit meer klagen over de dure drankjes in Nederland...

Dit weekend ben ik samen met een andere Nederlandse au pair (die toevallig valkbij woont) met de ferry naar Devonport geweest. Dit ligt nog steeds in Auckland. We hebben hier een korte wandeling gemaakt en daarna zijn we op het strand gaan liggen. Ik heb mijn allereerste duik in de zee genomen, en daarnaast ook voor de allereerste keer verbrand, Au! Zaterdag ben ik naar een soort van boeren braderie geweest, waar er van alles te doen was. Verschillende kraampjes met van alles en nog wat, dieren die je kunt aaien en bekijken, een kermis met draaimolen en al. Wedstrijden voor de echte mannen onder ons waarin je de volgende materialen voor nodig had: Bijlen, boomstammen en kettingzagen. En je kon ook prijswinnende wortels, uien, tomaten, etc. bekijken. Erg grappig!

Zondag ben ik naar de school gala geweest van de twee meiden. Er werd geld ingezameld voor een nieuwe schoolplein (klinkt bekend!). En ik heb hier leuke ideeen opgedaan voor een geldinzamelingsactie! Wat dacht je van dunk the teacher (proberen de leerkracht nat te gooien), henna laten zetten, haren roze laten spuiten voor maar 2 dollar, of boeken verkopen. Wat ik ook erg leuk vond was het feit dat alle ouders was gevraagd thuis een taart of iets lekkers te maken, die daarna dus werden verkocht op de schoolgala.

Nu is het alweer maandag en ben ik weer aan het werk. Volgend weekend ga ik met de familie naar Womad, een muziekfestival, en dat weekend erop ga ik naar Rotoroa waar een ander Nederlandse au pair zit! Genoeg in de planning dus...

Ik hoop vanavond wat foto's op de site te zetten. Bedankt voor alle leuke berichtjes en tot snel!

Liefs Yrla

Mijn eerste week!

Maandag was het zover, eindelijk naar Auckland toe, waar ik al een paar maanden naartoe leefde. Opeens was het niet zo heel leuk meer. “Waar ben ik in godsnaam aan begonnen?!” was meer het gevoel dat bij me naar boven kwam. Achja, toch maar op het vliegtuig gestapt en begonnen aan mijn grote reis en zonder tranen nog wel! De eerste reis viel me best mee, ondanks het lange zitten. Hier en daar een filmpje, dat ging allemaal prima. De tweede reis (van Singapore naar Auckland) viel erg tegen. Ik was doodmoe en weet niet meer of ik werkelijk heb geslapen of hier en daar alleen mijn ogen heb dichtgedaan. Veel slaap heb ik in ieder geval niet gehad, want de reis duurde enorm lang!

Aangekomen in Auckland duurde het nog even voordat ik het vliegveld kon verlaten, alle bagage werd gecheckt, iedereen werd ondervraagd, en ik mocht gelukkig mijn drop, pepermunt, peperkoek en koekjes mee naar binnen nemen, woow! Niels stond me op te wachten op het vliegveld dus ik werd meteen goed opgevangen. Aangekomen in het hotel had hij ook nog wat koekjes, snoep, drinken en natuurlijk zelf gemaakte pepernoten voor me klaargezet! Wat een welkomst!

Na een nacht van misschien drie uur slaap (jetlag!) hebben we rondgelopen in Auckland, wat dingen bekeken, wat geshopt, lekker in de regen gelopen (wat een prachtig weer!). S avonds op naar het volgende hotel waar ik mijn oriëntatie heb gehad. Ook hier weer een korte nacht gehad (jetlag!), maar gelukkig op tijd bij de oriëntatie.

De oriëntatie was erg lang, met veel informatie waar ik eigenlijk al genoeg van af wist (wist je dat het leuk is als je kinderen betrekt bij het koken?!?!) En informatie waar ik wat meer aan had (hoe open je een bankrekening). Gelukkig ook veel leuke andere au pairs ontmoet met veel verschillende achtergronden. Voornamelijk veel Duitsers, maar ook Fransen, Amerikanen, Belgen en zelfs een Nederlandse! S avonds een spelletje weerwolven gedaan met alle meiden en daarna vroeg naar bed, want de volgende dag hadden we dag 2. Op dag 2 hebben we s ochtends een EHBO-cursus gedaan, s middags een cursus ‘rijden in Nieuw Zeeland’ en nog wat info over het au pair programma.

Rond half 4 werd iedereen opgehaald door hun familie. Mijn hostdad David was vrijwel meteen aanwezig, dus meteen de auto in en naar mijn nieuwe woning voor de komende 10 maanden… Ik ben schreeuwend ontvangen door de kinderen, wat erg leuk was! Ik werd meteen rondgeleid door het enorme huis en heb een lekker stuk biefstuk gegeten. S avonds wat wijn gedronken met Karen en David, en daarna vroeg in bed want tja, die jetlag was nog steeds aanwezig.

Zaterdag zijn we naar de supermarkt gereden om alvast de boodschappen te doen die ik in de toekomst zal gaan doen. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar de prijzen van sommige producten. Ik zal hier zeker geen pistachenootjes eten! S middags een duik genomen in het zwembad en s avonds zijn we naar het Chinees lantaarnfestival geweest in het park bij ons in de buurt. Erg leuk, maar ook erg druk!

Zondag een relaxte dag gehad. Sochtends geskypet met mama en papa en Joelle (en Koosje!). Karen heeft me het een en ander uitgelegd over het hele huishouden, want maandag begin ik meteen met werken! Ook heb ik maandag en dinsdag rijlessen om wat gewend te raken aan de andere kant van de weg…

Tot nu toe gaat het allemaal erg leuk en de familie is erg gezellig, de kinderen zijn erg lief en Karen en David zijn erg begripvol over alles tot nu toe! Hopelijk gaat de eerste werkweek helemaal goedkomen en maak ik geen grote fouten (zoals de kinderen vergeten van school te halen). We shall see!

Sommige mensen hebben gevraagd naar mijn nieuwe adres. Dat zal zijn:

22a Brighton Road

Parnell

Auckland, 1052

Tot de volgende keer!

Liefs Yrla